مهدی حمیدی شیرازی از شاخصترین شاعران سنتگرای معاصر در آثار منظوم خود، بیشتر از کدام سبک های شعر فارسی و کدام شاعران تاثیر پذیرفته است؟ قبل از پاسخ دادن به این پرسش، ابتدا مختصری در مورد زندگی شاعر به همراه معرفی آثار او بیان شده است. پس از ذکر پیشینه پژوهش، تاثیرپذیری حمیدی شیرازی از شاعران شاخص سبک های خراسانی، آذربایجانی و عراقی مورد بررسی قرارگرفته است. بیشترین تاثیر پذیری حمیدی برای بیان مضامین متنوع غنایی، عاشقانه، اخلاقی، اجتماعی و توصیف صحنه ها از شاعران سده های پیشین درحوزه موسیقی کلام، وزن، قافیه، ردیف، صورخیال، لغات، ترکیبات، تلمیحات، طرز بیان، سطح اندیشگی، باستانگرایی، موارد نحوی و تضمین اشعاری از این شاعرانست که البته همراه با نوآوری های خاص او میباشد .

تصویرسازی و تخیل از بن مایه های بنیادین شعر بشمار می آید؛ به گونه ای که میتوان آن ها را عامل جداکننده شعر از نثر انگاشت. به سخن دیگر، تخیل، جان مایه شعر است. در این مقاله نگارنده کوشیده است تا پیوندهای آشکار شعر کهن فارسی و شعر معاصر را از دیدگاه های شاعرانه بررسی کند. شاید کسانی باشند که این دو شیوه شاعری را یک سره از هم گسسته معرفی کنند، اما به یاری سنجش هایی از این دست می توان داوری کرد که آیا پیوندی میان این دو سبک وجود دارد یا یکسره از هم بیگانه است. یکی از زمینه هایی که در بررسی سنجش بکار می آید، همانندی هایی است که در تصویرسازی دیده می شود یا کارکرد عناصری است که در تخیل دخالت دارد. این عناصر یا از طبیعت گرفته شده است که در همه زمان ها و مکان ها وجود دارد و پای دار است، اما از دید اقلیمی و جغرافیایی متفاوت است، یا پدیده های پیرامونی و محیطی است که با گذر زمان و دگرگونی در شیوه زندگی تحول می یابد. از این رو بیش ترین پیوند در میان این دو سبک می تواند برپایه عناصر طبیعت و کارکرد آن ها در تصویرسازی پدید آمده باشد.

هدف از این تحقیق بررسی عوامل موثر بر رشد اقتصادی صنعت مبلمان کلاسیک و ارایه مدلی از وضعیت تاثیرگذاری و تاثیرپذیری شاخص های موردبررسی در این پژوهش بود. بدین منظور پس از مصاحبه با اساتید رشته صنایع چوب، متخصصان و تولیدکنندگان خبره مبلمان، به کمک تکنیک دلفی شاخص های مدیریت تولید، کیفیت محصول، عوامل انسانی، طراحی و اقتصاد به عنوان شاخص های موثر شناسایی شد. با استفاده از تکنیک دیمتل میزان تاثیرگذاری-تاثیرپذیری هریک از شاخص ها مشخص و بر این اساس مدل ارایه گردید. نتایج نشان داد شاخص اقتصاد بالاترین تاثیرپذیری (736/9) را نسبت به سایر شاخص ها دارد و برای بهبود وضعیت اقتصادی لازم است در درجه اول به عوامل انسانی (45/1) و بعدازآن به طراحی (237/0) و کیفیت مبلمان (204/0) توجه کرد. همچنین مدیریت تولید (080/19) که در راس فرایند تولید یک محصول می باشد، دارای بیشترین تعامل با سایر شاخص ها هست.

یکی از مباحث پیچیده و مبهم در کتابهای تاریخ ادبیات ایران، سرآغاز و چگونگی شکل گیری سبک هندی است. مطالعه نظر محققانی که به این مساله پرداخته اند از فراوانی دیدگاه های ارایه شده حکایت دارد. برخی محققان این سبک را نتیجه ناگزیر سیر طبیعی شعر فارسی دانسته، برخی دیگر این سبک را در ارتباط با عواملی اجتماعی و محیط شکل گیری آن بررسی کرده اند. در این میان، پژوهشگرانی هم هستند که ریشه این سبک را نه در ارتباط با عوامل اجتماعی یا محیط شکل گیری بلکه در شعر شاعران گذشته جستجو کرده اند. این دسته از محققان غالبا از شاعرانی چون خاقانی، حافظ، وحشی بافقی و ... به عنوان پایه گذار این سبک نام برده اند؛ اما نکته حایز اهمیت قبول عام نیافتن چنین پژوهشهایی است. واقعیت این است که سبکی به گستردگی سبک هندی را نمی توان و نباید نشات گرفته از شعر یک شاعر دانست، بلکه باید از میزان و چگونگی تاثیرگذاری این شاعران بر این سبک سخن گفت و این امر نیز تنها به واسطه استفاده از روشی تازه، یعنی تحلیل محتوا انجام شدنی است.در این مقاله نیز کوشیده شده است تا با تحلیل محتوای شعر چهار شاعر پیشگام سبک هندی یعنی خاقانی، حافظ، وحشی بافقی و بابا فغانی میزان و چگونگی تاثیرگذاری آنان بر شکل گیری سبک هندی نشان داده شود.

مشخص کردن تاثیرپذیریها و تاثیرگذاریها از زمینه های مهم بررسی سبک شناسانه اثری ادبی است. در تاریخ ادبیات ایران هرقدر از عمر شعر فارسی میگذرد این موضوع اهمیت بیشتری می یابد. حال این پرسش مطرح است که سخنوران سده نهم تا چه اندازه تحت نفوذ شعرای پیشین بودند و آیا کارشان تقلید محض از شعرای سبک عراقی و خراسانی بوده یا توانسته اند خود نیز نوآوری کرده و حتی راهگشای نسل های بعد از خود باشند؟ این مقاله سعی کرده است به بررسی سه موضوع بپردازد، نخست تاثرات نظام استرآبادی از سخنوران پیشین، سپس تلاش او برای رهایی از تقلید و سعی در نوآوری و سوم ابداعات خاصی که در شاعران پس از او موثر بوده است. نظام توانسته است در قصیده سرایی به بزرگانی چون ظهیر، انوری، خاقانی و سلمان نزدیک شود و به سیاق آنان قصیده هایی پر طمطراق بسراید. قسمت مهمی از هنرنمایی او از همین روش مجال بروز یافته است. این آگاهی از ادبیات گذشته موجب شده است که شاعر برای رهایی از مقلدبودن، دست به نوآوری زند و با وجود اینکه زمینه شعرش همان مدحگویی است، در دام تقلید صرف گرفتار نشده و هنرنماییهای شاعرانه اش موجب شده که در دیوانش تصاویر بدیعی بسیار زیبایی مشاهده کنیم، آن هم از مضامینی که قرنها شاعران پیشین آنها را در کوره طبع خویش پروده بودند. در لایه ای دیگر از مطالعه دیوان نظام نوآوری های خاصی را میبینیم که شاعران بعد از او را متاثر کرده است. استفاده از «اسلوب معادله» یکی از این نوآوریها است که تاثیر آن بر شاعران سبک هندی به خوبی مشهود است.

یکی از زمینه های مهم شناخت سبک هر شاعر بررسی تاثیرپذیری او از شاعران متقدم است. در تاریخ ادبیات ایران هر چه از آغاز شکل گیری ادب فارسی میگذرد تاثیرپذیری شاعران از سبک گویندگان پیشین بیشتر هویدا میشود. این امر در شعر قرن نهم با توجه به بازماندن شعر فارسی از نوآوری و نوزایی و رکود نسبی حاکم بر بازار ادبیات و در نتیجه توجه بیش از پیش شاعران به طرز سخن پیشینیان، بسیار چشمگیر و گسترده میشود. ابن حسام خوسفی (م: 875) شاعر برجسته و شیعه مذهب قرن نهم، از جمله شاعرانی است که در سبک سخن خویش به ویژه در قالب قصیده و غزل به استقبال و اقتفای شاعران سبک خراسانی و سبک عراقی رفته است و بخش بزرگی از خلاقیت هنری وی از رهگذر این امر مجال بروز یافته است. بررسی میزان و شیوه تاثیرپذیری شاعر از اسلوب سخن شاعران متقدم موضوع پژوهش حاضر است. این پژوهش نشان میدهد که یکی از دل مشغولی های اصلی ابن حسام در سبک شاعری خویش، تامل و تعمق پیوسته در دواوین شاعران برجسته پیشین چون رودکی، فردوسی، ناصر خسرو، مسعود سعد، خیام، سنایی، انوری، ظهیر فاریابی، خاقانی، نظامی، عطار، کمال الدین اسماعیل، مولوی، فخرالدین عراقی، سعدی، حسن کاشی، خواجو، سلمان، حافظ و کاتبی نیشابوری بوده است و اثرپذیری وی بیشتر در زمینه وزن و قافیه و ردیف، مضمون و گاه درج اشعار آنان در ضمن شعر خویش است. نتایج این تحقیق مربوط به قصائد غزلیات ابن حسام است و مثنوی خاوران نامه او منظور نشده است.